Millî Eğitim Bakanlığı’nın yaptığı 25 bin öğretmen ataması açıklaması, eğitim topluluğunda karışık hislere yol açtı. Açıklamaya nazaran, 15 bin öğretmen doğrudan göreve başlayacak, geri kalan 10 bin öğretmen ise iki yıl boyunca Ulusal Eğitim Akademisi’nde eğitim alacak. Bu durum, yıllardır atama bekleyen birçok öğretmen adayı için beklentilerin gerisinde kalmış üzere görünüyor. Atama sayısı, ülkenin öğretmen ihtiyacını karşılamaktan uzak kalırken; fiyatlı öğretmenlerin mevcut durumu da göz önüne alındığında, bu açığın nasıl kapatılacağı sorusu gündeme geliyor.
Birçok öğretmen adayı, mesleklerine duydukları sevgi ve bağlılıkla umutlarını kaybetmemeye çalışıyor, ama bu belirsizlik karşısında yaşadıkları hayal kırıklığını da lisana getiriyor.
Eğitim fakültesini bitirmiş olmanın akabinde mesleğe adım atmanın bu kadar güç olması, vakit zaman tasa yaratabiliyor. Fakat tekrar de pek çok aday, “Umut kaybetmemek lazım.” diyerek geleceğe dair beklentilerini sürdürüyor. Eğitimcilere de bu yakışır aslında. Öte yandan “Ben niye eğitim fakültesi okudum?” sorusunu soranların sayısı da az değil. “Hiçbir şey olamazsan en berbatı öğretmen olursun.” cümlesinden, “İyi ki öğretmen olmuşum.” cümlesine varmak istiyorlar. Pekala varabilirler mi? Bu korkular, öğretmen adaylarının zihninde belirsizlik yaratıyor.
Millî Eğitim Akademisi uygulaması ise diğer bir tartışma konusu. Öğretmen adaylarının yıllarca bekledikten sonra yine bir eğitim sürecine alınmaları ve bu süreçte sırf taban fiyatla geçim çabası vermeleri, adaletli ve sürdürülebilir bir sistem arayışını tekrar gündeme taşıyor. Eğitimde kalitenin artırılması, öğretmenlerin liyakate dayalı bir istihdam sistemiyle vazifeye başlamasıyla mümkündür. Öğretmenlerin mesleklerine inançla bağlanmaları, öğrencilerimizin daha nitelikli eğitim almasını sağlayacaktır. Bu nedenle, gerçek muhtaçlıklar doğrultusunda süratli ve adil atamaların yapılması büyük değer taşımaktadır.
Elbette bu görüşler, daha uygun bir eğitim sistemi için yapılan yapan tenkitler olarak değerlendirilmelidir. Tüm bu tabloyu lisana getirdiğimizde, “Sen de hiçbir şeyi beğenmiyorsun hocam.” diyenler olabilir. Yanıt vermek kolay değil. Ancak şunu hatırlatmak gerekir: Tenkit, umudu büyütmenin birinci adımıdır.
